Goong

Co prawda z lekkim poślizgiem, jednak w końcu prezentuję wam pierwszą recenzję. Zaczynam dość przekornie – obiecałam przecież skupić się na mangach, natomiast pierwsza recenzja będzie dotyczyć nie mangi, lecz manhwy (choć to i tak dość blisko…). Dlaczego właśnie tak? Otóż uznałam, iż aby dobrze zacząć, w pierwszej recenzji podsunę wam prawdziwą perełkę. Goong natomiast bez wątpienia do takich „perełek” się zalicza.

Ileż to już powstało książek i filmów opisujących życie na królewskim dworze? Począwszy od baśni, przez różnego rodzaju romanse, dramaty, historie oparte na faktach, na komediach (chociażby słynny Pamiętnik księżniczki) skończywszy. Czy naprawdę można więc przedstawić ten, mogłoby się wydawać, całkowicie wyeksploatowany temat w sposób, który rzeczywiście potrafi zainteresować? So-Hee Park, tworząc manhwę Goong, udowodniła nam, że owszem.

Kwestia nazewnictwa i kontrowersje wokół klasyfikacji gatunkowej

Na pisanie tego posta zeszło mi dużo czasu. Stanowczo za dużo. Początkowo miał się składać tylko z jednej części, więc planowałam opublikować go już w niedzielę, jednak, jak widać w tytule, ostatecznie będzie się składał nie z jednej, a z dwóch części. Część pierwsza (kwestia nazewnictwa) jest skierowana bardziej do osób niezaznajomionych z tematyką mangi i anime bądź początkujących otaku. Reszta czytelników właściwie może przejść od razu do drugiej części (kontrowersje wokół klasyfikacji gatunkowej), oddzielonej gwiazdkami (aczkolwiek, jeśli ktoś ma czas i chęci, nie zaszkodzi przeczytać również część pierwszą ;)).

 

**********************************************************************

KWESTIA NAZEWNICTWA

Początkowo, przed założeniem tego bloga, nie miałam w planach tej  części notki. Jednak kiedy szukając w Google jakiś ciekawych blogów o mangowej tematyce natknęłam się na zdania typu:

„uwielbiam japońskie filmy manga”

… zmieniłam zdanie.